dinsdag 12 december 2017

Oekraïense naaiateliers hanteren bodemprijzen voor 'dure' kledingmerken

Bekende merken als Dolce & Gabbana kiezen tegenwoordig voor Oekraïense kledingproducenten omdat de kosten daar viermaal lager zijn dan die in China. De werknemers van de naaiateliers worden er ondertussen niet veel beter van, want volgens tv-zender TSN zien zij slechts 0,5 procent in hun loonzakje van de prijs waarvoor de door hen gemaakte kleding in de Europese winkels ligt.

Een naaiatelier in Pervomajsk (provincie Mikolajiv) heeft 300 werknemers die kleding maken voor Dolce & Gabbana, Moschino en andere bekende merken. Het personeel is tevreden over de werkomstandigheden en het salaris. Het productieproces wordt nauwlettend gevolgd door de bekende merken, zodat van iedere vierkante meter stof bekend is wat er mee gebeurt - om illegale productie tegen te gaan. Het label 'Made in Ukraine' ontbreekt. ''Misschien schamen ze zich er voor, ik weet het niet'', zegt een werkneemster tegen TSN.

Economen zeggen dat de productiekosten slechts een derde van de uiteindelijke verkoopprijs bedragen, zelfs als de kleding van de andere kant van de wereld moet komen. Dat houdt in dat van elke 100 euro die de koper betaalt voor een kledingstuk er 70 euro naar het kledingmerk gaat. ''De kledingmerken verdienen er miljoenen aan, terwijl de mensen die het werk doen op de armoedegrens leven'', zegt Oksana Doetsjak, co-auteur van een onderzoek dat de European Clean Clothes Campaign voor het eerst in Oekraïne instelde.

De werkomstandigheden in de Oekraïense naaiateliers zijn niet beter dan die in Azië. Het gemiddelde maandsalaris ligt op 2.700 hrivna (85 euro), vergelijkbaar met Bangladesh en Macedonië. Een fabriek in Pervomajsk betaalt met 8.000 hrivna (250 euro) aanzienlijk beter. In China ligt het maandsalaris intussen viermaal hoger dan in de Oekraïense naaiateliers, want het loon ligt daar nu tussen de 382 en 594 euro.

De Oekraïense kledingproducenten durven niet meer te vragen voor hun werk van de grote merken. ''We hadden een goede klant, Gelco. Maar er waren bedrijven in Macedonië die een lagere prijs hanteerden en dus verplaatsten Gelco de productie'', zegt kledingproduent Jevhen Dirdin. Menige medewerker van Oekraïense naaiateliers vertrekt intussen naar de Europese Unie waar de lonen hoger liggen. Zo nemen ze in Polen de plaats in van de mensen die op hun beurt naar onder meer Duitsland vertrekken omdat ze daar beter betaald krijgen.

Bron: Unian

Geen opmerkingen: